บทที่ 1078 คำเชิญอาหารกลางวัน

พอได้ยินคำพูดของเวสลีย์ ซาแมนธาก็ถามอย่างลังเล "เวสลีย์ นายหายโกรธแล้วเหรอ?"

เวสลีย์ขยับเข้ามาใกล้แล้วจับมือเธอ "ขอโทษนะ ซาแมนธา ฉันแค่เป็นห่วงเธอมากไปหน่อยน่ะ เลยสติแตกไปเมื่อเช้า ฉันคิดดูแล้ว เธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ฉันเชื่อใจเธอ"

ตอนนี้เวสลีย์ใจเย็นลงแล้วและเชื่อเธอ ซาแมนธารู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ